Beckenbauer nasıl Bayern Münih'in beyni, cesareti ve vizyonu haline geldi?

Tarih 22 Mayıs 2008 Perşembe, sabahın erken saatlerinde, Moskova Luzhniki stadyumundaki VIP alanında, Manchester United'ın penaltılarla UEFA Şampiyonlar Ligi'ni kazanmasından kısa bir süre sonra.En son kopyasıyla duruyorumŞampiyonlarelimde dergi, yakındaki bir masada derin bir sohbete dalmış olan Franz Beckenbauer'den kapağı imzalamasını isteme cesaretini toplamaya çalışıyorum.

Birkaç dakika sonra bir sessizlik oluyor ve o anı değerlendirerek, böldüğüm için özür diliyorum ve Beckenbauer'in imzasını istiyorum."Elbette," diye başını salladı ve kendisine sunulan kalemi ve dergiyi nezaketle aldı.İmzayı atarken ona maç hakkında ne düşündüğünü soruyorum.Duraklıyor, ardından sağ eliyle havayı çimdikleyerek United'ın zaferinin azıcık farkını aktarıyor.

O zamanlar bu jest olağanüstü derecede özlü bir uzman görüşü gibi görünüyordu.Daha sonra Beckenbauer'in kariyerinin çoğunu bu sınırlar içinde yaşayarak geçirdiğini fark ettim.

Yan hakem bayrağı, 1966'da Wembley'de Dünya Kupası'nı kazanma umutlarını suya düşürmüştü. Dört yıl sonra, yerinden çıkan kolu askıda olarak sahada kalmasına rağmen, Batı Almanya hâlâ Dünya Kupası'nın en büyük yarı finalini kaybetti. -zaman, yedide tek golle İtalya'ya.

Bugün bu asla gerçekleşemezdi ama kolu göğsüne sarılıyken çekilmiş ünlü fotoğrafı - köprücük kemiğini kırmıştı - Beckenbauer'in zarafetinin arkasında cesaret olduğunun ikonik kanıtıdır.

Avrupa Kupası'nı ve Dünya Kupası'nı kazandığı 1974 yılında bile Beckenbauer'in başarıları pek rutin değildi.Atletico Madrid'e karşı Bayern, Georg Schwarzenbeck eşitlenmeden önce yenilgiye bir dakika kalmıştı ve Roten'in 4-0 kazandığı bir tekrar ayarladı.

Dünya Kupası finalinde Beckenbauer'in takımı 20 dakika kadar oyunda kalamadı ve Johan Neeskens'in penaltısı muhteşem Oranje'ye üstünlük sağladı.Hollandalıların biraz daha klinik odaklanması, Paul Breitner 25. dakikada skoru eşitleyene kadar skoru kesinleştirebilirdi.Bir teknik direktör olarak bile 1990 Dünya Kupası zaferini İngiltere'nin Torino'daki beceriksizliğine borçluydu.

Kaderin değişimleri pek çok futbolcunun dengesini bozdu ya da üzdü, ancak Kipling'in zafer ve felaketten oluşan ikiz sahtekârları karşısında Beckenbauer'in zarif soğukkanlılığı dikkat çekici olmaya devam ediyor.Brian Clough bile onun hakkında şunları söylemekten duygulanmıştı: "Bir keresinde Franz Beckenbauer'in bir restorana girdiğini gördüm ve o bunu futbol oynadığı gibi yaptı: klas ve otoriteyle."

Futbol tarihine bakmanın bir yolu, oyuncular ve antrenörler arasında sürekli, çözülemez bir otorite ve nüfuz mücadelesi olarak bakmaktır.1930'lardan bu yana koçlar her zaman üstünlük sağladı ancak Beckenbauer, oyunun oynanma şeklini gerçek anlamda değiştiren bir avuç futbolcudan biri.

Her ne kadar sığınaktaki hayattan hiçbir zaman pek hoşlanmamış olsa da (kısmen değer verdiği kurumlara yardım etme zorunluluğu hissettiği için Batı Almanya, Marsilya ve Bayern'e koçluk yapmayı kabul etmişti) sahada zeki bir koç olduğunu çok kısa sürede kanıtladı.

1967'de Bayern, Avrupa'daki ilk kupası olan Kupa Galipleri Kupası'nı kazandı.Roten kesinlikle ilerliyordu - 1963'te Bundesliga kurulduğunda, davet edilemeyecek kadar önemsizdiler - ancak Beckenbauer bir adım değişikliğinin gerekli olduğunu görebiliyordu.Vizyoner koçları Zlatko Cajkovski'nin yönetimi altında Bayern biraz fazla şövalyeci davrandı.Eğer Bundesliga'yı kazanmak ve Avrupa Kupası'nda şans kazanmak istiyorlarsa daha verimli olmaları gerekiyordu.

Bir yıl sonra kulüpten ayrılan Yugoslav'nın yönetiminde bu olmayacaktı.1974 ile 1976 yılları arasında Bayern, art arda üç Avrupa Kupası kazanan üçüncü takım oldu.Her ne kadar Roten'in tizi Dettmar Cramer ve Udo Lattek'in yönetimi altında elde edilmiş olsa da, oyunu süpürücü olarak yöneten Beckenbauer'in o altın çağın gerçek mimarı olduğunu söyleyebiliriz.

Beckenbauer bir libero olarak o kadar etkiliydi ki, Alman futbolu 1983'te kramponlarını bıraktıktan çok sonra bile taktiksel olarak onun efsanesinin esaretinde kaldı. Almanya'nın Avrupa şampiyonu olduğu 1996'da bile, en etkili oyuncuları süpürücü Matthias Sammer'dı.Mannschaft, Euro 2000'deki felaketin ardından Rudi Voller'in görevi devralmasına kadar, Alman terimleriyle taktiksel sapkınlığa girişip süpürücüyü bırakmadı.

Genç bir oyuncu olarak Beckenbauer, 1960'larda dünyanın tartışmasız en iyi hücum beki olan Giacinto Facchetti'nin tutkulu bir tutkunuydu.Brian Glanville'in de belirttiği gibiMuhafızİtalyan idolün ölüm ilanı: “Facchetti'nin sol arkadan muhteşem hücumlarını, gürleyen sağ ayaklı şutlarını izleyen Beckenbauer, bir libero ve süpürücü olarak neden daha merkezi bir rolden hücum etmemesi gerektiğini kendi kendine sordu.Bunu yaptı ve Bayern Münih'te tam bir futbol doğdu."

Glanville'in son noktası tartışmalı.Beckenbauer hiçbir zaman kendi adına bu kadar büyük iddialarda bulunmamıştı.Yine de oyun hakkında çok düşünmüş biri olarak futbolun tamamına dair kendi ilgi çekici yaklaşımı vardı ve bir defasında şöyle demişti: "Herhangi bir sihirli formülden çok sürpriz unsuruna borçluydu.Hollandalılar bu kadar uzun süre paçayı sıyırdı çünkü muhalefet hangi taktikle karşı karşıya olduklarını asla çözemedi.Hiçbir taktik yoktu, sadece topa sahip harika oyuncular vardı."

Başka bir deyişle, antrenörlerin ve oyuncuların oyunun gelişimindeki etkilerine ilişkin yinelenen tartışmada Beckenbauer, yenilikçi futbol tarihi ekolünün önerdiğinin aksine, futbolun Rinus'tan çok Johan Cruyff'a borçlu olduğuna inanıyor. Michels.

Osvaldo Ardiles, Almanya'nın yaşayan en büyük futbolcusunun mükemmel futbol oynayan bir lider olduğunu söyledi.Beckenbauer'in görkemli günleri, koçların diktatörce mikro yöneticiler olmadığı ve oyuncuların da lider olabildiği bir çağın çarpıcı bir hatırlatıcısıdır.

Onun tarzı herkesi ikna etmedi.New York Cosmos'ta iki kez oynadığı oyun, bir yöneticiye şikayette bulunan yöneticilerden biri için fazla beyinseldi: "Almanya'ya söyle kıçını öne çıkarsın; biz bir adamın savunmada kalması için bir milyon ödemeyiz." .”

Son olarak firmamızın futbolla ilgili ürünlerini tavsiye edeceğiz.